عطر تلخ

این حجم ریخته از رویای تو را
جمع نمی کنم
باشد
شاید دیوارهای اتاقم را چنگ بزنند
اهنگت بپیچد
مثل نیلوفرهای باغچه حیاطمان در تهران
مثل پیچ موهایم که همیشه انگشت دستم
را می قاپید
رویایت را جمع نمی کنم

تا در من بی محابا بودنم را هاشور زند
بودنت را طومار کند

عطر تلخ ...

این حجم ریخته از رویای تو را
جمع نمی کنم
باشد
شاید دیوارهای اتاقم را چنگ بزنند
اهنگت بپیچد
مثل نیلوفرهای باغچه حیاطمان در تهران
مثل پیچ موهایم که همیشه انگشت دستم
را می قاپید
رویایت را جمع نمی کنم

تا در من بی محابا بودنم را هاشور زند
بودنت را طومار کند

عطر تلخ ...

این حجم ریخته از رویای تو را
جمع نمی کنم
باشد
شاید دیوارهای اتاقم را چنگ بزنند
اهنگت بپیچد
مثل نیلوفرهای باغچه حیاطمان در تهران
مثل پیچ موهایم که همیشه انگشت دستم
را می قاپید
رویایت را جمع نمی کنم

تا در من بی محابا بودنم را هاشور زند
بودنت را طومار کند

عطر تلخ ...

با زجر دفن نخواهم شد و این یک سوژه برای کارتون ها می شود ضربه هایت را تکرار کنی هم پاهای خودت بی خواب خواهد شد عطر تلخ ...

قانون انتظار غرض می سازد و این تعادل را بهم می زند خزیدن معلقی که پلک ها را می ساید این عنکبوت ها اینجا چه می کنند بله این نوشته های خودم هست عطر تلخ ...

هر چه هست نام تو بر لبه ی لب هایم

زیگزاگ پنجاه و هفت ثانیه ‌می خندد

تا ته دنیا تا لای کتاب ریاضی
دلم می خواهد آنقدر زمستان شود
تا دستهای ناتوانم نارنج های باغ تلخت را آب گیرد

عطر تلخ ...

یک شهر ، دیوانه هستی و دود دستپاچه ای که پشت سر همه حرف می زند و زجرهایش را پاره می کند تو دادرسی عادلانه را گروگان گرفته ای عطر تلخ ...

در انتهای هر راهی هر راهرویی
می خواهم با تو حرف بزنم
از اقیانوسها
و خیال‌بافی های یک ماهی
تو میدانی ماهی ها به‌چه فکر می کنند
یا چرا درهای قدیمی مثل پیرزن ها آنقدر حرف می زنند
می خواهم با تو حرف بزنم حتی در پناهگاه کوالای لون پاین
در انتهای هر جا

هر جایی که مرجان ها برایت بلوزمی بافند

عطر تلخ ...